ස්ලිට්‌ එකේ ජිවිතේ II

මේ ටිකේම එක එක ජාතියේ තොප්පි වැටුන හින්දා බ්ලොග් එක පැත්තේ වැඩිය කරක්ගහන්නත් බැරි උනා.ස්ලිට්‌ එකේ ජිවිතේ I කියලා , ස්ලිට් එකේ උන දේවල් ලියන්න ගත්තු එක ලියාගන්නත් බැරි උනා ඒ හින්දා, අද එතැන් සිට..

පටන් ගන්න ඉස්සෙල්ලා කියන්න ඕනෑ දේවල් දෙකක් තියෙනවා.එකක් තමයි කලින් පොස්ට් එකේ අපි සෙට් එකේ අය පරක්කු වෙලා ආපු ඒවා ලියලා තිබ්බනේ.ඔය පරක්කුවෙලා එන ඒවනම් ඒ කාලෙන් පස්සේ නැති උනා.දැන්නම් ඉතින් වෙලාවටත් කලින්ම වගේ වැඩ.දෙවැනි එක තමා පොස්ට් එකේ නම ගැන , පොස්ට් එක කියවපු යාලුවෙක් කිව්වා ඕක "ස්ලිට් එකේ ජිවිතේ  " කියලා දාන්නේ නැතිව , "ස්ලිට් එකේ සමයං " කියලා ගියානම් හොදයි කියලා.බලාගෙන ගියාම ඉතින් ඒ කතාවත් ඇත්ත තමයි.ඉන්න කාලෙත් ඕක ඇතුලේ උනේ සමයං වැඩ , දැන් අයින් උනා කියලත් වෙන්නේ සමයං වැඩමනේ.

හරි කොහොමින් හරි ඉතාමත් සාර්ථක පලවෙනි සෙමෙස්ටර් එහෙකින් පස්සේ මමතුමා ඇතුළු අපි තුන් දෙනා දෙවැනි සෙමෙස්ටර් එකට ආවා.ආයේ ඉතින් පළවෙනි සෙමෙස්ටර් එක ගොඩයාම ඉහලින්ම සමරන්නත් අපි තුන් දෙනා අමතක කරේ නැහැ.Dine-More එක තියෙන්නෙත් මෙට්‍රෝ එක ළග පාත නේ , ඒකට ගිහින් සැමරුවා.අපි තුන් දෙනා පාස් උන එක ඔච්චර සමරන්නත් හේතුවක් තිබ්බා.මොකද yAkA ට ඒ දවස්වල ආරංචියක් ඇවිත් තිබ්බ ඩ්ග්‍රී කරන්න වැල පිටින් ආවට , ඩිග්‍රී එක දෙන්නේ පොඩි ගානකට කියලා.

මේ සෙමෙස්ටර් එකෙත් සබ්ජෙක්ට්ස් පහක් තිබ්බා.DBMS, System Analysis and Design , Technical Communication,Data Communication & Computer Networks සහ Java. හා හා පුරා කියලා සෙමෙස්ටර් එක පටන් ගත්තු දවසෙම තිබ්බ DCCN ලැබ් එක මායි yAkA යි කට් කරා.මොකද උදේම ගිහින් පොත් ටික අරගෙන එනකොට ලැබ් එකෙන් භාගයක් ගිහින්.අපි දෙන්නා ලැබ් එකේ භාගයක් කරලා තියෙද්දී ගිහින් උගන්නන ලෙක්චර් ගේ නෙට්වර්ක් මොකටද අවුල්  කරන්නේ කියලා හිතලා , පොත් ටිකත් අරගෙන අපි දෙන්න ගෙදර ආවා.

ඔය Data Communication කියන සබ්ජෙක්ට් එක කරේ සර් කෙනෙක්.ඒ සර් ආපු පලවෙනි ලෙක්චර් එකේදීම කිව්වා , "මගේ ලෙක්චර්ස්වලට කව්රුවත් පරක්කු වෙලා එහෙම එනවා නෙවෙයි " කියලා. හරියට අපි තුන් දෙනාගේ කල්-කිරියාව දැකලා කිව්ව වගේ,අපිටත් හරි පුදුමයි. පලවෙනි දවසේ ලෙක්චර් එකට ඉදලා , පලවෙනි පාරට ටියුට්‌ එකට ඉන්නකොටම අපි තුන් දෙනාම ඒකමතික තීරණයකට ඇවිත් ඉවරයි ආයි නම් ටියුට්‌ වලට ඉන්නේ නෑ කියලා.yAkA නම් පලවෙනි දවසින් පස්සේ ලෙක්චර්ස් ආවෙත් නෑ , මායි කස්සයි නම් ලෙක්චර්ස් ටික ඇදගෙන ගියා ( වෙලාවටත් ආවා වගේ මතකයි ).ඔය ලෙක්චර් එකයි ටියුට්‌ එකයි දෙකම තියෙන්නේ එක වෙලාවේ වගේ.ලෙක්චර් එක ඉවර වෙලා විනාඩි 10 වගේ ඉන්ට'වල් එකක් දෙනවා.ඔය වෙලාවේ සර් එලියට යන්නෙත් නෑ , ඉස්සරහා තියෙන ස්ටේජ් එකට වෙලා එක්කෝ පොතක් කියවනවා , නැත්තම් ටියුට්‌ එකක් බලනවා.ටියුට්‌ එක කට් කරනවා නම් යන්න වෙන්නෙත් මේ දෙන  විනාඩි 10 තමයි , නැත්තම් ඉතින් චාටර් වෙනවනේ.

ටියුට්‌ එක කට් කරන එක චාටර් නොවී කලාත්මකව කරන්න මායි කස්සයි නියම ක්‍රමයක් ඔය දවස්වල පාව්ච්චි කරා.විනාඩි 10 ඉන්ටවල් එක දුන්න ගමන් කස්සා මොකක් හරි අන්ධභූත ප්‍රශ්නයක් අරගෙන සර්ව හම්බුවෙන්න යනවා.ඔය අරගෙන යන ප්‍රශ්නෙත් ඇවිල්ලා මෙලෝ රහකට නැති එකක් ( අයියෝ සල්ලි  දැන් තමයි ඉතින් ඒවා තේරෙන්නේ ).කස්සා ප්‍රශ්නෙට උත්තරේ අහගන්න අතරේදී මම ටාර් ගාලා මගේ නයි මල්ලක් වගේ තිබ්බ පොත් බෑග් එකයි  , කස්සගේ පොත් ටිකයි අරගෙන හෝල් එකෙන් පනිනවා. දැන් උනත් ඉතින් ෆස්ට් ඉයර් අයට කරලා බලන්න පුළුවන් , කරලා චාටර් වෙලා ඔන්න මට කියන්න එපා. මුල දවස්වල ඔය විදියට පැන්නත් පස්සේ පස්සේ නම් ඉතින් සර් බලන් ඉන්නකොට වගේ නැගිටලා ආවා..හිකිස්‌

දැන් මේ කාලේ කියලත් කට්ටියගේ Halo උණ නම් නතරවෙලා තිබ්බේ නෑ. නිකන් ඉන්න වෙලාවක් තියෙනවානම් ( ගොඩක් තිබ්බේ ඒ වගේ ඒවා තමා :P ) හරි ලෙක්චර්ස් කලින් ඉවර වෙච්ච ගමන්ම කරන්නේ ලැබ් එහෙකට සෙට් වෙලා Halo ගහන එක තමා.ඔන්න ඔය කාලේදී තමයි මම හා හා පුරා කියලා ( ස්ලිට් එකේ  වැඩ වලට කියලා ) ඉන්ටනෙට් ගන්නේ.කොහෙද ඉතින් , Halo ඔන්ලයින් ගහන්න පුළුවන් කියලා yAkA හොයාගන්නවනේ.දැන් ඉතින් පැය 24 න් භාගයක් විතරම ෆුල් ටයිම් Halo ම තමා. ඔය කාලේදී පුරුද්දක් තිබ්බ රෑ දෙකට - තුනට නැගිටලා මොකක් හරි සර්වර් එහෙකට ජොයින් වෙලා Halo ගහන.කොටින්ම ඒ කාලේදී Maps එහෙම කට පාඩම්..ෆුල්ම ෆන් ඒ කාලේ.

මම ඉස්සෙල්ලා කිව්වනේ මේ සෙම්ස්ටර් එකේදී තිබ්බ කියලා System Analysis & Design කියලා සබ්ජෙක්ට් එකක්.ඕකේ නම කෙටි කරලා අපි කිව්වේ SAD කියලා.නම වගේම තමයි සබ්ජෙක්ට් එකත් So Sad.ෆුල් තියරි ගොඩක් එක්ක එක එක කන්සෙප්ට් තොගයක් තිබ්බේ.උගන්නපු මිස් නම් එළකිරියට ඉගැන්නුවා.අනිත් ඒ වගේ ටියුට්‌ කට් කරපු අපි ඉතින් මේකේ ටියුට්‌ කට් කෙරුවා කියලා ඉතින් අමුතුවෙන් කියන්න ඕන නැහැනේ.. ;)

ඊළගට තිබ්බ ෆුල්ම ෆන් සබ්ජෙක්ට් එක තමා Java.අපරාදේ කියන්න බෑ , yAkA ඇරෙන්න මායි කස්සයි කලින්ම ලෙක්චර්ස් ඇවිල්ලා , ලැබ් තියෙන ඒවටත් කලින්ම ඇවිල්ලා ෆුල් ආසාවෙන් කරපු සබ්ජෙක්ට් එක තමයි මේක.මේ සෙමෙස්ටර් එකේ මට වැඩිම ලකුණු තිබ්බෙත් මේ සබ්ජෙක්ට් එකට.

මේ සෙම්ස්ටර් එකේ උන සිරාම සිද්ධි දෙක තුනක් තිබ්බා.එකක්  තමයි ටැලන්ට් ෂෝ එක.අපි ෆස්ට් ඉයර් ඉන්නකොට තුන්වෙනි අවුරුද්දේ අයියලා - අක්කලා සෙට් එක තමා මේක කරේ.අපිටත් ඇවිත් කිව්වා , නාට්‍ය / නටන ඒවා / සින්දු කියන ඒවා කරන්න කැමති නම් සෙට් වෙන්න කියලා. සාමාන්‍යයෙන් ට්‍රිප් එකක් වගේ යනකොට සින්දුවක් දෙකක් කිව්වට කට්ටිය ඉස්සරහ‍ සින්දු කිවිමේ හැකියාව පිහිටලා නැති නිසා මායි කස්සයි අපිට ලැබුණු ආරාධනාව ඉතාම සතුටින් ප්‍රතික්ෂේප කරා.ඒ උනාට නටන්න උපන් හැකියාවක් තියෙන නිසා yAkA නම් නටන අයිටම් එහෙකට ගියා.මේකාට ලෙක්චර්ස් එන්න කම්මැලි උනාට මොකෝ නටන්න පුරුදු වෙන්න නම් රට වටේම ගියා.කොහොමින් හරි ටැලන්ට් ෂෝ එකෙත් අපේ ෆස්ට් ඉයර් සෙට් එක කරපු අයිටම් වලින් හොදම නාට්‍යට ලැබෙන තෑග්ගයි , හොදම නැටුමට හිමි තෑග්ගයි ( කොහොමත් අපේ එකේ හිටපු බුවාලට සහ බුවීයන්ට හොද හොද නැටුම් නටන්න පුළුවන් :P ) දෙකම ලැබුනා.ටැලන්ට් ෂෝ එකෙන් පස්සේ වගේ තමයි හරියටම අපේ ඩොටී ඇතුළු බැච් එකේ ගොඩක් අය හරියට අදුර ගත්තේ. කොටින්ම කියනවනම් බුකියේ ෆ්‍රෙන්ඩ් ලිස්ට් එකට බැච් එකේ කට්ටිය එකතු උනෙත් ටැලන්ට් ෂෝ එකේ ෆොටෝස් වල කට්ටිය ටැග් උනාට පස්සේ.ඔය ෆස්ට් ඉයර් ටැලන්ට් ෂෝ එකේ අතුරු කතා නම් එමටයි.කාගේ කාගේත් හිත සුව පිණිස ඒ කතා බ්ලොගයේ පළ නොකරමි :P

අනිත් වෙච්ච සිරාම වැඩේ තමයි අපේ බැච් එකට මල්සරා ගේ පැමිණීම සනිටුහන් වීම.ටැලන්ට් ෂෝ එකේදී බැචාලා , බැචීලා හැමෝවම වගේම අදුරගෙන හිටපු හින්දා කට්ටියටම මල්සරා මාමා ගේ ඊතල හොද ගානට වැදුනා.සමහරු කෙල්ලොන්ගේ පස්සෙන් ගිහින් කැමැත්ත අහලා , බෑ කියලා සාටර් උනා.සමහරුන්ට බාල ගිරි උත්තර ලැබුනා ( කැමැත්ත අද නෙවයි හෙට ).සමහරුන්ට ලැබුණ උත්තර වලින් කට්ටිය සතුටු උනා.එක එක ජාතියේ වෙඩින් ගොඩයි.මගේ බ්ලොග කියවන දැනට ස්ලිට් එකේ උගන්නන මගේ යාලුවෙක්ටත් මල් මාමාගේ ඊතලය වැදුනෙත් මෙන්න මේ කාලේදී තමයි.දැන් ඉතින් බලයි නේ , හැම එකා ගැනම කියන තොට මොකද උනේ කියලා..අවුරුදු 21 තිස්සේ මල් මාමා ගේ ඊතළ පහරවල් වලින් බේරිලා හිටපු මටත් , නීරෝ ස්නයිපර් ෂොට් එකක් දෙනවා වගේ ඊතලයක් වදිනවා මේ කාලේදී .ඔය ජැකලින් / දීපිකා පදුකෝන් වගේ කට්ටිය අයින් කරාම ,ඒ වෙනකම් විහිළුවටවත් ආදරේ කරලා තිබ්බේ නැති මම ( විහිළුවට ආදරේ කියන එක කරන්න පුළුවන් කියලා මම කවදාවත් හිතුවෙත් නෑ  ) මගේ පලවෙනි , කුලුදුල් ආදරෙත් පටන් ගන්නවා...දැන් නම් පොස්ට් එක වල් වැදෙනවද මන්දා..කොහොමහරි ඔය ටොපික් එක ලංකාවේ මානව හිමිකම් වගේ හොට් ටොපික් එකක් හින්දා වැඩිය කතා නොකර ඉන්න තරමට හොදා...

මේ කාලේ තනිකරම පාටි වලින් පිරුණ කාලයක්.දෙන්නෙක් කපල් උනා කියන්නේ, ගොඩක් වෙලාවට උන් දෙන්නට ඇරෙන්න අහල පහල ඉන්න එවුන්ට මගුල් ගෙයක් වගේ නේ.කොහොමින් හරි මෙහෙම මාසේ දෙක තුන යනකොට කස්සයි , yAkA යි මාත් එක්ක තියෙන ෆිට් එක අඩු වෙනවා.කොටින්ම එකට කකා - බිබී හිටපු ඒවාත් නැති වෙනවා.එකට ලෙක්චර්ස් ආපු , ඉවර වෙලා එකටම ගියපු ෆිට් එකත් නැති වෙනවා.එහෙම වෙන්නත් හේතුවක් තිබ්බ.ඒකත් මානව හිමිකම් වගේ මතබේදාත්මක කේස් එහෙකට සම්බන්ධ නිසා වැඩිදුර කතා නොකරමි ( කස්සයි , yAkA යි තාමත් සහ ජිවත් වෙලා ඉන්නකම් මගේ ඉන්න හොදම ෆිට් දෙකක් , ඒක කවුරු නිසාවත් වෙනස් වෙන්නේ නෑ )...ඔය ඔය ආයේ වල් වැදුනා මේක..

දැන් ෆස්ට් ඉයර් අන්තිම විභාගෙටත් එන්න එන්නම කාලේ ළගයි.දැන් නම් බැච් එකේ අය අදුරගෙන හිටපු නිසා ගියා පාර වගේ මිස් උන (කරපු ) ලෙක්චර්ස් වල නෝට්ස් හොයන්න වැඩිය චාටර් වෙන්න උනේ නැහැ.කලින් පාර නම් විභාගේ කිට්ටුව මායි , කස්සයි , yAkA ගෙදරට වෙලා පාඩම් කරත් , මේ පාර එක එක හේතු හින්දා එහෙම උනේ නැහැ. කස්සයි , yAkA යි ගෙදරට වෙලා පාඩම් කරත් මම ස්ලිට්‌ එකට ඇවිත් සාටර් වේවි හිටියා.කොහොමින් හරි විභාගෙත් ලිව්වා කියමුකෝ.

විභාගේ ප්‍රථිපල එනකොට හිතුවේ නැති දේවල් ගොඩක් වෙලා තිබ්බා.ඔක්කොම සබ්ජෙක්ට් පාස් වෙලා තිබ්බත් , ෆස්ට් ක්ලාස් එකක් ගන්නවා කියලා හිතාගෙන හිටපු හීනෙ සුදු කොඩි වැටෙන්න පටන් අරන් තිබ්බ.කොටින්ම GPA එක දැක්ක ගමන් මට කදුළු ආවේ නැති එක විතරයි.ඔය සෙමෙස්ටර් එකේදී කෙල වෙච්ච GPA එක හදාගන්න ඉතුරු සෙමෙස්ටර් හතරේ කාපු කට්ට දන්නේ මායි මගේ හිතයි විතරයි.

මගේ ජිවිතේ ආපහු පටන් ගන්න කියලා කවුරු හරි මට චාන්ස් එකක් දුන්නොත් මම ආපහු යන්නේ මෙන්න මේ සෙමෙස්ටර් එකට.මොකද පස්සේ කාලෙකදි උන ගොඩක් දේවල්වල පටන් ගැන්ම උනේ මේ සෙමෙස්ටර් එකේ උන දේවල්.ඒ දේවල් දැන් වැඩක් නැහැ..වෙන්න තිබ්බ දේවල් උනා...

පලවෙනි අවුරුද්දේ දෙවැනි සෙමෙස්ටර් එක ඉවර වෙනකොට මගේ වැඩ :

• GPA එක කෙලවිම සහ ෆස්ට් ක්ලාස් සිහිනයට සුදු කොඩ් පෙනෙන්නට පටන් ගැනීම.
• Dine-More එක ගෙදර වගේ වීම සහ Submarine එක ජාතික ආහාරය බවට පත් වීම.
• කෙල්ලෙක් සෙට් වීම.
• බැච් එකේ ඔක්කොම එවුන් වගේ ෆිට් වීම.

ඔන්න ඔහොම තමයි මගේ ස්ලිට්‌ එකේ පලවෙනි අවුරුද්ද එහෙමත් නැත්තම් මගේ දැනට ගෙවපු ජිවිතේ Turning Point කාලය ගෙවුනේ.අනිත් අවුරුදු දෙක ගැනත් ලියනවද නැද්ද කියලා ආයේ දෙපාරක් , තුන් පාරක් නෙවෙයි n වතාවක් හිතලා බලන්න ඕන.මොකද මිට පස්සේ තිබ්බ අවුරුදේ දෙකේදී වෙච්ච හැම දෙයක්ම වගේ මම සම්පුර්ණයෙන්ම වගේ අමතක කරලයි තියෙන්නේ , ආයි මොකටද අමතක කරපුවා මතක් කර ගන්නේ..අනිත් දේ ඊළග අවුරුදු දෙකේදී ඉගෙන ගත්ත එක විතරයි හරියකට උනේ.අනිත් හැමද්ම අප්සෙට් යන්න පටන් ගත්තා..ඒක හින්දා ලියන්න වෙන්නේ කොමඩි නැති , සීරියස් විදියට වැඩ කරපු දේවල් ගැන තමා...බලමුකෝ !!