The Farewell - කුලී ළිද

ඊයේ තමයි අන්තිම දවස.අවරුදු තුනක අධ්‍යාපන කටුයුතුවලට නිල අවසානයක් දුන්න දවස.හැම අවුරුද්දකම වගේ මේ පාරත් දෙවැනි අවුරුද්දේ අපේම සහෝදර-සහෝදරියෝ , පලවෙනි වසරේ කට්ටියත් එක්කාසු කරගෙන අපිට ෆෙයාවෙල් එකක් දුන්න.Farewell එකට සිංහල වචනයක් මතක් කරාට මතක් උනේ නැහැ , ඒ පාර තමයි ඉතින් "කුලී ළිද" කියන වචනේ ඔළුවට ආවේ.සමුගැනීමේ සාදය කියන වචනේ ටිකක් දරුණු වැඩියි නේ.

මම ස්ලිට්‌ එකට ආවේ 2009 අවුරුද්දේ, ඒ එනකොට අදුරගෙන හිටියේ එකම එක්කෙනාවයි.ඒ තමයි yAkA.ඊටත් පස්සේ අපේ ඉස්කෝලේ හිටපු කස්සව මට සෙට් උනා.ඔහොම ටිකින් ටික අපේ බැච් එකේ හැමෝම මාත් එක්ක ෆිට් උනා.අනිත් හැම බැච් එකකම වගේ අපේ බැච් එකෙත් ඉතින් පොඩි පොඩි වලි තිබ්බ , හැබැයි අපේම අය අතර අමනාපකම් තිබ්බට , කව්රුත් මාත් එක්කනම් අමනාප වෙලා හිටියේ නැහැ.මුළු බැච් එකම වගේ මාත් එක්ක ෆිට් ( මේ බ්ලොග් පොස්ට් එකක ලියන මොහොත වෙනකම් ). මගේ ජිවිතේ මේ වෙනකොට වැඩියෙන්ම සතුටින් ගත කරපු කාලේ මොකක්ද කියලා කවුරුහරි ඇහුවොත් මගේ උත්තරය වෙන්නේ ඒ.ලෙවෙල් කාලේ කියන එකයි.හැබැයි මගේ ජිවිතේ වැඩියෙන්ම අත්දැකීම් ලැබුන කාලේ මොකක්ද කියලා ඇහුවොත් මම අනිවාර්යෙන්ම කියන්නේ ස්ලිට්‌ එකේ හිටපු අවුරුදු 3 කියලයි.

මේ අවුරුදු තුනේදී අයි.ටි ඉගෙනගත්තට ඊටත් වඩා හොද පාඩම් ගොඩක් ඉගෙනගත්තා.ඒ ඉගෙනගත්තු පාඩම් නම් මගේ ජිවිතේ තියෙනතුරාවට අමතක වෙන්නේ නැහැ ( අමතක කරන්නෙත් නැහැ ). අපි අවට ඉන්න පුද්ගල්යන් ගැන ඉගෙනගත්තු දේවල් එහෙමත් අමතක කරන්න පුලුවන්ද.මොකද ස්ලිට්‌ එකට එනකොට මම මහා ලොකුවට සමාජය ගැන දැනගෙන හිටියේ නැහැ , හැබයි මේ අවුරුදු තුනේදී සමාජය ගැන මින්ස්සු ගැන ඉගෙන ගත්තු දේවල් මිල කරන්නත් බැහැ.

ෆෙයාවෙල් දවසත් ලස්සනට සංවිධානය කරලා තිබ්බා.3 ට පටන් ගන්නවා කියලා තිබ්බට ඉතින් මම යනකොට නම් හතරත් පහු වෙලා තිබුනේ.ස්ලිට් එකේ එක විභාගයකටවත් වෙලාවට ගියේ නැති මම ෆෙයාවෙල් එකට වෙලාවට යයිද.මම හෝල් එක ඇතුළු උන ගමන් හිතුවේ ෂුවර් එකට වැරදි එහෙකට තමයි ඇවිත් ඉන්නේ කියලා.මොකද ජිවිතේට දැකපු නැති කට්ට්ය තමයි එහෙට මෙහෙට යනවා දැක්කේ.පස්සේ අදුරන මල්ලි කෙනෙක් ඇවිත් අයියේ ඉස්සරහින් වාඩි වෙන්න කිව්වා.ඊට පස්සේ තමයි අදුරන එකා දෙන්නා දකින්න ගත්තේ.ඒත් ඉතින් කොහේ අදුරගන්නද එක්කෝ මගේ ඇස්වල අවුලක් , නැත්නම් මේකප් වල බලමහිමය.පරක්කු වෙලා ආපු මට එතැන තිබ්බ කල්චර් එකට සෙට් වෙන්න තව වෙලාවක් ගියා.කොහොමින් හරි එක එක ජාතියේ ඉවෙන්ට්ස් එහෙමත් ගොඩක් තිබ්බ.බැලුන් බෝලයක් තියාගෙන පත්තර කොලයක උඩ නටන එක එහෙම නැගලා ගියා.

ඔය අතරේදී තමයි පුටු වගයක් සම්බන්ධ තරගයක් තියෙනවා කියලා නිවේදනය කරේ.මට ඇහුනේ මියුසිකල් චෙයාර්ස් කියනවා වගේ. ආයි මොනාද ඉතින් මමත් ඉතින් මියුසිකල් චෙයාර්ස්වලින් කප් ගහපු බුවා නේ , මාත් ඉතින් පැනගෙන ගියා.ගියාට පස්සේ තමයි දන්නේ මම දන්න මියුසිකල් චෙයාර්ස් නෙවේ , වෙන අටමගුලක් කියලා.කණ්ඩායම් දෙකක් තියෙනවා , කට්ටිය හැමෝම පුටුවල වාඩිවෙලා අතින් අල්ලන්නේ නැතුව පොල් ගෙඩියක් කකුලෙන් පාස් කරන්න ඕන.ඕන එකක් කියලා ඉතින් මාත් ආපු එකේ ගිහින් පුටුවෙන් වාඩි උනා.මොන පොල්ගෙඩි පාස් කිරිල්ලක්ද , මුලින්ම හිටපු එකා මට පොල් ගෙඩිය දුන්නට මොකෝ මම පාසේ කරාම මගේ එහාපැත්තේ හිටපු එකාට කකුලෙන් ඒක අල්ලගන්නම බැරි උනා.අපේ කණ්ඩායමේ මුල් දෙන්නා ගාවම පොල් ගෙඩිය කැරකි කැරකි තියෙද්දී, එහා පැත්තේ සෙට් එක පොල් ගෙඩිය පාස් කරලත් ඉවරයි.ඒ පැත්තේ හිටියේ හොරෙන් වතු වලට පැනලා පොල් පාස් කරපු උන්ද කොහෙද , නැත්තම් කොහෙන්ද ඔච්චර ඉක්මණට ඕක පාස් කරේ.ඔය සීන් එකෙන් පස්සේ අපේ එවුන් ටික මට කිව්වා තව නම් ඉවෙන්ට්ස් වලට යන්න එපා කියලා.යාලුවෝ උනාම කියන දේ අහන්න ඕනනේ, ඒක හින්දා ඊට පස්සේ මම ඔය තරග වලට සෙට් උනේ නැහැ.

අපේ සෙට් එකේ හිටපු අය ඔය ඉවෙන්ට්ස්වලට සෙට් නොවුනට මොකද කන-බොන ඉවෙන්ට් එකටනම් මුලින්ම ගියා.එතැන්දීත් yAkA ටෝකන් එකක් නොදී කෑවා කියලා තමා කථාව නම් ගියේ.කෑම බිමත් එලටම තිබුනා.මට නම් DJ එක එච්චරම ඇල්ලුවේ නැහැ.ඉස්කොලේ බිග් මැච් එකට ගියාවගේ හැගීමක් තමයි මට DJ එකේ ඉන්නකොට ආවේ.සංවිධාන කටුයුතු ගොඩක් ලස්සනට කරලා තිබ්බා.මතක සටහනක් විදියට දීපු පින්තුරෙත් ගොඩක් වටිනවා.

අපෙ හිටපු හැම ලෙක්චර් කෙනෙක්ම අපිට ගොඩක් දේවල් ඉගැන්නුවා.යසස් සර්,නිපුනිකා මිස් , නිලක්ෂි මිස්,ලේකනි මිස් ,ඉෂාර සර් ඔය හැමදෙනාම උගන්වපු දේවල් කවමදාවත් අමතකවෙන්නේ නැහැ.ඔය අතරින් අපේ අන්තිම අවුරුද්දේ රිසර්ච් එකේ සුපවයිසර් විදියට හිටපු ගායනා මිස්ව විශේෂයින්ම මතක් කරන්න ඕන.අපේ සෙට් එකේ කාටහරි කෝඩ්න්වල මොකක් හරි අවුලක් ගිය ගමන් අපි හැමෝම මුලින්ම හම්බුවෙන්න යන්නේ ගායනා මිස්වයි.ගායනා මිසුත් මොන වැඩේ තිබුනත්, අපි කීපාරක් කිහින් කරදර කරත් පොඩ්ඩක්වත් තරහා ගන්නේ නැතුව  අපිට ඕන දේ කියලා දෙනවා.ඊට අමතරව අපේ අන්තිම අවුරුද්දේදි අපේ ස්ටාෆ් එකට අලුතින් ආපු ඩ්ල්හාන් සර්වත් මතක් කරන්න ඕන.සර් අපිට ඉගැන්නුවේ බොහොම පුංචි කාලයක් උනාට ඒ පුංචි කාලේදී අපේ ජිවිතවලට වැදගත් ගොඩක් දේවල් ඉගැන්නුවා.සර් ගේ ලෙක්චර් එකේ අන්තිම විනාඩි 15 ගොඩක් වෙලාවට වෙන්කරලා තිබ්බේ , අපිට ධනාත්මක චින්තනය ගැන අවබෝධයක් ලබාදෙන්න.මම ඇතුළු අපි හැමෝටම ඒ දේවල් ඉස්සරහට ගොඩක් වැදගත් වේවි.අපිට දවසක් හරි උගන්නපු හැම දෙනාටම බොහෝම ස්තුතියි.

අපිත් එක්ක එකටම හිටපු ගොඩක් අය හම්බුවෙන අන්තිම දවස මේක වෙන්න පුළුවන්.ඒ උනත් මේක හරිම පුංචි රටක් නේ මේ රටේදීම අපි ආයේ කොහොම හරි හම්බුවෙන්න පුළුවන්.මගේ යාලුවෝ හැමෝගෙම අනාගතය සුභම වෙන්න කියලා මම ප්‍රර්ථනා කරනවා.

ප.ලි - ස්ලිට්‌ ජීවිතය නිල වශයෙන් ඉවර නිසා , ස්ලිට්‌ එක ඇතුලේ උන සමහර දේවල් ලියන්න තිබ්බ බාධාවනුත් ඉවර වෙනවා.ඒ හින්දා ඒවත් දැන් පුළුවන් විදියට ලියන්න ඕන.

ප.ප.ලි - මේ පොස්ට් එකට සම්බන්ධ නොවුනත් මේ දේත් කියන්න ඕන.යාළුවෝ කියන අය ඉන්න ඕන අපිට තියෙන කාලේදී නෙවෙයි , අපිට නැති කාලෙදියි.ඒ දේ අතින් මම වාසනාවන්තයි , මොකද මට තියෙන කාලේදී හිටපු යාළුවෝ දෙතුන් දෙනාට වඩා, මට නැති කාලේදී මාත් එක්ක යාළුවෝ ගොඩක් හිටියා.ඒ යාළුවෝ හැමෝටම ගොඩක් ස්තුතියි.